Midden-Europa als brug tussen Oost en West

Geplaatst op woensdag 02 januari 2008 @ 22:36 , 686 keer bekeken

Een 'feest' van herkenning.

Onlangs kwam ik op de website www.rense.com een link tegen naar een artikel dat was gepubliceerd op Global Research. De titel van het artikel, dat geschreven was door Mahdi Darius Nazemroaya, sprak al gelijk tot mijn verbeelding. Deze gaf iets aan dat mij vier jaar geleden inspireerde tot het schrijven van een boek met de titel 'Het Grote Spel, Spirituele verbanden in de wereldontwikkeling'. Drie jaar ben ik met het schrijven er van bezig geweest en heb het uiteindelijk in augustus 2006 in eigen beheer uitgegeven bij de internetuitgeverij Gigaboek. De grootste inspiratie tot het schrijven van het boek was het willen delen van de uitkomsten van mijn onderzoek naar de achtergronden van het onrecht in de wereld.

Al meer dan twintig jaar had ik onderzoek gedaan naar de achtergronden van de huidige wereldsituatie, vanuit het besef dat toeval niet bestaat. Op grond van mijn weten dat oorlogen op zulk een grote schaal, de voortdurende herhaling en uitbreiding er van niet zonder een achterliggende planning mogelijk zouden zijn. Ik wilde de verbanden ontdekken daar ik niet kon geloven dat al die geschiedkundige gebeurtenissen, die mij tijdens de geschiedenislessen op school als losstaande feiten werden gepresenteerd, zonder samenhang zouden zijn. Het lezen van het artikel van Nazemroaya, met de titel 'The "Great Game": Eurasia and the History of War', bracht mij veel herkenning van hetgeen ik in mijn boek heb beschreven. (zie: http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=7064)

Het feit dat ook hij over Het Grote Spel spreekt vond ik al opmerkelijk. Na de uitgave van mijn boek kwam ik er toevallig achter dat de Rozenkruiser Jan van Rijckenborgh, naar ik meen in de jaren '30 van de vorige eeuw, ook een boek heeft geschreven met de titel Het Grote Spel. In dat boek zou hij eveneens hebben geschreven over de ontwikkelingen in onze tijd en waartoe die kunnen leiden. Helaas heb ik het boek nergens kunnen vinden, zelfs niet bij de Rozenkruiserspers.

Wat mij daarom intrigeert is waar dat begrip het Grote Spel vandaan komt. In de Wikipedia vond ik de volgende beschrijving:

"The Great Game (Engels voor het Grote Spel) is een naam die door de Britten werd gegeven aan het strategische conflict tussen de Britse en Russische Rijken in Azië tijdens de Victoriaanse tijd. Inzet van het conflict was de politieke, economische en militaire invloed over Centraal-Azië. Meestal wordt met the Great Game de periode bedoeld tussen de terugtrekking van Napoleon uit Rusland in 1813 en de Anglo-Russische Conventie van 1907. Na de Oktoberrevolutie in 1917 volgde een tweede, minder uitgesproken periode van rivaliteit. De term "Great Game" werd oorspronkelijk bedacht door de rond 1835 in Centraal-Azië actieve Britse spion Arthur Conolly en werd onder andere gebruikt door Rudyard Kipling in zijn boek Kim (1901). De Russische naam voor het conflict (Турниры теней) betekent letterlijk het schaduwtoernooi."

Het spel tussen krachten en tegenkrachten.

In de loop der jaren ben ik er steeds meer van overtuigd geraakt dat dit Grote Spel, voor zover het de duistere partij van het spel betreft, voornamelijk gericht is op het opvoeren van een uiterlijk afleidend schaduwspel. De macht van het kwaad in mens en wereld voert voor ons een bijzonder dramatische vertoning op, die mensen verleidt zich te laten verblinden door al het leed dat er mee gepaard gaat. De voortdurende bombardementen met via de media gepresenteerde 'feiten' van zich uitbreidende conflicten, roept gevoelens van angst, onzekerheid en onmacht op. Het trekt de aandacht van de mens voortdurend de buitenwereld in. Het stimuleert gevoelsmatige onverschilligheid en een innerlijke verharding, wanneer men zich daarvoor niet weet af te sluiten door de blik op het eigen innerlijk te richten.

In mijn boek duid ik met de term het Grote Spel op het spel tussen de krachten van Licht/Liefde en de tegenkrachten van duisternis/haat. Daarbij ga ik er vanuit dat zowel de Licht/Liefdeskrachten als de duistere tegenkrachten een soort van masterplan hebben met doelstellingen die er op gericht zijn om de menselijke ziel een spiegel voor te houden waarin hij essentiële kenmerken van zichzelf kan leren waarnemen. Er is echter een heel belangrijk verschil tussen beide spiegels. De Licht/Liefdeskrachten brengen de mens steeds dichter bij zijn ware wezen, bij zijn goddelijke oorsprong. Zij hebben hem de grootste gave gegeven die de mens bezit, namelijk de vrije wil. Die vrije wil kan hij gebruiken om te kiezen voor het accepteren van zijn lot en er daardoor van te leren, of om er voor te kiezen er tegen te vechten en het tot een noodlot te maken. De tegenkrachten der duisternis echter brengen de menselijke ziel steeds verder bij die oorsprong vandaan, door hem te verleiden mee te gaan in een schijnwereld door middel van leugen, bedrog en misleiding. Hun werkzaamheid is er op uit om de vrije wil van de mens te verdoven en uiteindelijk te vernietigen.

Het bijzondere is echter dat het masterplan van het Licht het tegenplan van de duistere krachten zodanig heeft geïncorporeerd, dat de volledige uitwerking van het duistere plan nooit zijn beslag zal kunnen krijgen. Telkens vinden er vanuit de Licht/Liefdeskrachten vernieuwende impulsen plaats die er voor zorgen dat de negatieve werkingen van het duistere plan tot een positieve bijdrage kunnen worden omgevormd voor de ontwikkeling van de mensheid. Met name nu in onze tijd steeds meer mensen aan het wakker worden zijn voor de werkzaamheid van het kwaad in de wereld en in zichzelf, worden zij daarmee ook bewust van hun verlangen naar het Licht. Dit maakt die transformerende werking duidelijk zichtbaar. Hier kan uiteindelijk een totaal nieuwe cultuur uit ontstaan.

Vernieuwende geestelijke impulsen.

Het ontstaan van een nieuwe cultuur is niet iets dat zomaar uit het niets gebeurd. Vaak zijn er in de loop van de menselijke geschiedenis door in de geestelijke wereld hoger ingewijde mensen zaadjes geplant in een volk dat de drager van de nieuwe cultuur moest worden. Deze zaadjes moesten dan in de loop van eeuwen gaan uitgroeien tot een volledig bloeiende cultuur, die vernieuwende kwaliteiten in de menselijke bewustzijnsontwikkeling mocht gaan inbrengen. Daarmee is gezegd dat iedere cultuur zijn betekenis en waarde heeft gehad in de loop der geschiedenis. De overgang van een oude naar een nieuwe cultuur gaat vaak gepaard met chaotiserende tendensen. Het oude moet tot chaos vervallen om uit de getransformeerde resten daarvan het nieuwe op te kunnen bouwen. Oorlogen en volksverhuizingen maakten vaak een wezenlijk bestanddeel uit van die chaos brengende tendensen.

De rol van chaos in het ontstaan van orde.

Ontwikkeling houdt in dat er een voortgaande beweging is, waarbij de ene vorm plaats maakt voor een andere nieuwe vorm. Het begrip ont-wikkelen is wat dit betreft al veelzeggend. (De diepgang en de kracht van de Nederlandse taal!) Iets wordt uit zijn verhullende wikkels gewikkeld, waardoor het zichzelf zichtbaar kan maken. Hetgeen betekent dat het in potentie al aanwezig is. De menselijke cultuurgeschiedenis laat vele voorbeelden zien van nieuwe culturen die ontstonden op de resten van elkaar bestrijdende culturen. De strijd die in vroeger tijden plaatsvond had echter nog een menselijke maat. Er werd gevochten door legers in man tot man gevechten. De wapens die men gebruikte hadden nog een beperkte uitwerking. Tevens vochten de koningen en strijdheren vaak zelf mee op het slagveld en hun roem hing daarmee samen. De gevechten van toen hadden min of meer nog een fair karakter.

In onze moderne tijd is dat radicaal anders. De moderne technologie heeft wapens ontwikkeld die op grote afstand in één klap grote aantallen slachtoffers kunnen maken. De uitwerking van die wapens is dermate vernietigend dat het leven zelf erdoor bedreigd wordt en het voor lange tijd onmogelijk wordt gemaakt zich te herstellen. De impact van dergelijke wapens heeft zo een grote omvang dat de natuurlijke eenheid op grote schaal kan worden ontwricht en het uit de dan ontstane onnatuurlijke chaos moeilijk is om een nieuwe natuurlijke ordening te laten ontstaan.

De natuur als leermeester.

De natuur blijkt in vele opzichten onze leermeester. Zo ook wat betreft de werking en functie van chaotiserende tendensen. Uit mijn biologisch-dynamische landbouwachtergrond weet ik dat, wanneer een zaadje van een plant op het punt staat te gaan kiemen, de aanwezige eiwitstructuur van het zaad in volledige chaos vervalt. Rudolf Steiner beschrijft in zijn biologisch-dynamische landbouwcursus dat er dan een energetische blauwdruk van de nieuw te ontstane plantenvorm wordt afgedrukt in de tot chaos vervallen eiwitstructuur, vanuit de omringende kosmos (de planeten van ons zonnestelsel). Waarna de kiem kan groeien onder invloed van de vormkrachten van de aardse omstandigheden, de levenskrachten van de zon en de groeikrachten van de maan. Deze kosmisch-structurerende krachten bepalen alle specifieke soortgebonden eigenschappen.

Iets dergelijks kan men bij de mens ook waarnemen bij de bevruchting van de vrouwelijke eicel door de mannelijke zaadcel. Wanneer de zaadcel de eicel binnendringt vindt er een chaotisering plaats van de eiwitstructuren van beide, hetgeen ze in staat stelt om ontvankelijk te worden voor de vormgevende blauwdruk van een structurerende kracht vanuit de kosmos, die de specifieke unieke kwaliteiten van de nieuw te geboren mens bepaalt. De erfelijkheidsstroom van de ouders en voorouders bepalen de bouw van het nieuw te vormen lichaam, dat hét lichaam is dat het beste is toegerust om de nieuw te incarneren ziel te dienen op zijn individuele leerweg. Gedurende het leven kan hij zich op aanvankelijk onbewust niveau en later in toenemende mate op een bewust niveau dat lichaam steeds meer eigen maken en het van binnenuit psychisch-emotioneel vullen.

De kosmisch structurerende krachten die tijdens de bevruchting een energetische blauwdruk in de samengesmolten zaad- en eicel afdrukken, bepalen de innerlijke zielsmatige opmaak van de nieuw te incarneren mens, waarmee hij het via de ouders verkregen lichaam zich al dan niet eigen maakt. De kennis van de werking die deze kosmisch structurerende krachten hebben op de individuele menselijke ontwikkeling is de basis voor de al millennia oude astrologie. In dit licht kan men het beeld zien van de bijzondere ster die de geboorte van het Jezuskind aankondigde en de drie Wijzen uit het Oosten die hem volgden. Zij waren astrologen, die in die tijd tevens astronomen waren.

Chaos als noodzakelijke tussenfase.

Uit deze leringen van de natuurlijke ontwikkelingen mag men mijns inziens opmaken dat chaos een tussenfase is in het vervallen van een oude niet meer passende vorm en het ontstaan van een nieuwe passender vorm. In de natuur werkt dat op deze wijze, ook in ons spijsverteringstelsel en in de psycho-emotionele ontwikkeling van ieder individu. Bij het ontstaan van een nieuwe sociaal-maatschappelijke ordening werkt het eveneens op deze wijze, waarbij de chaos een ontvankelijkheid schept voor vernieuwende kosmisch structurerende krachten, die door de kosmische tijdscycli in de aardse sfeer worden ingebracht. Op psychologisch vlak heb ik zelf kunnen ervaren hoe tijden van innerlijke crises een uitdaging vormden voor het openstaan voor en toelaten van een vernieuwende innerlijke orde. Bij tijden leek het alsof het ervaren van crises mijn hobby was. Ik had dus en heb waarschijnlijk nog steeds veel ouds los te laten.

In het hiernavolgende wil ik duidelijk maken hoe de huidige chaos in onze wereld in een geestelijk historisch kader te plaatsen valt.

Gefaseerde ontwikkeling.

Steiner beschrijft in zijn boek 'De wetenschap van de geheimen der ziel' hoe het scheppingsproces van mens en wereld tot nu toe in verschillende fasen zijn beslag kreeg. Uitgangspunt was steeds een geestelijk ongevormde blauwdruk van eindeloze mogelijkheden. In cyclische ontwikkelingsfasen werden steeds voorgaande fasen herhaald om nieuwe kwaliteiten toe te kunnen voegen en het scala aan mogelijkheden te vergroten. De onzichtbaar ongevormde geestelijke wereld werd op deze manier meer en meer zichtbaar in tastbare vormen. Het verdichtingproces verliep volgens de ons bekende natuurkundige aggregatietoestanden. Vanuit het luchtige ontstond het vloeibare en van daaruit het vaste. Deze toestanden komen overeen met de elementen lucht, water en aarde. Het vuurelement, als geestelijk scheppingsprincipe, is de basis voor het ontstaan van de andere elementen en doordringt hen. Hij beschrijft verder hoe de voor de fysieke zintuigen onzichtbare, ongevormde geestelijke werkelijkheid wordt bevolkt door wezens die in een hiërarchische samenhang, gebaseerd op hun ontwikkelde bewustzijnsniveau, werken aan het zichtbaar en ervaarbaar maken van de grootsheid van het scheppend beginsel.

Weerstanden.

Ergens in de ontwikkeling van de schepping verscheen de mens op het toneel in een vorm die aansloot bij de aggregatietoestand waarin de aarde zich op dat moment bevond. Het bijbelboek Genesis beschrijft dit op beeldende wijze. De eerste aardse ontwikkelingsfasen waren erop gericht om voorwaarden te scheppen voor de latere evolutie van het menselijk bewustzijn. Deel van die voorwaarden was het opnemen van weerstanden om daardoor tot een grotere kracht- en kwaliteitsontwikkeling te kunnen komen. Dit is op alledaags niveau vergelijkbaar met een sporter die in zijn trainingsschema in zwaarte toenemende weerstanden inbouwt om zijn prestatieniveau te verhogen. Steiner beschrijft in zijn boek welke weerstanden dat zijn en hoe die doorwerken in de huidige ontwikkelingsfase. Ook deze weerstanden worden vormgegeven door geestelijke wezens. Zij hebben hun eigen verdere ontwikkeling vertraagd ten behoeve van de mens, door in bewustzijnsniveau achter te blijven ten opzichte van de wezens van hetzelfde niveau. Zij werden daarmee tot tegenkrachten.

De gevallen engel Lucifer.

Een voorbeeld van één van die wezens is Lucifer, waarvan gesproken wordt als zijnde een gevallen engel. Het feit dat zij als een gevallen engel wordt beschouwd geeft aan dat zij in bewustzijnsniveau is gedaald, dat zij een deel van het licht van haar bewustzijn heeft verduisterd. Zij heeft in haar val een deel van de engelenschare meegenomen om haar in haar taak te ondersteunen. In Genesis wordt gesproken van haar als de slang die het eerste mensenpaar verleidde om een appel uit de boom van kennis van Goed en Kwaad te eten, hoewel hun dat door hun Schepper was verboden. Lucifer zette door haar verleidende werkzaamheid gevolgen in werking, waar wij nu in ons dagelijkse bewustzijn de vruchten nog van plukken. Haar verleiding van het eerste mensenpaar leidde tot wat men de zondeval is gaan noemen.

Het paradijs waar het eerste mensenpaar in leefde was een ongevormde geestelijke sfeer die gekenmerkt werd door eenheid, harmonie en vrede. De bijbelse beschrijving van het Paradijs laat zien dat Adam en Eva in harmonie leefden met hun omgeving en dat er geen strijd was. Mijns inziens wordt daarmee duidelijk gemaakt dat Adam en Eva, als vertegenwoordigers van het mannelijke en vrouwelijke principe, als zodanig nog niet in een dualistisch bewustzijn leefden. Het toegeven aan de verleiding van Lucifer bewerkstelligde de scheiding van het mannelijke en vrouwelijke en schiep een werkelijkheid van dualiteiten. Na het toegeven aan de verleiding werden zij zich bewust van hun naaktheid en moesten die bedekken met een vijgenblad. Dit beeld geeft mijns inziens aan dat het mannelijke en vrouwelijke principe zich in een gescheiden aardse vorm hulden. De scheiding der geslachten was hiermee een feit. Het laat zien dat in onze aardse vormenwereld beide krachten nodig zijn om vormen zichtbaar en ervaarbaar te laten zijn.

De vrije wil.

De verleidende werking van Lucifer bewerkstelligde bij de mens voor het eerst het gebruik van de vrije wil. De Bijbel spreekt namelijk nergens van dwang tot het toegeven aan de verleiding om het gebod van de Schepper te overtreden. De vrije wil was een gave van de Schepper aan de mens. Hij gaf daarmee uitdrukking aan Zijn besluit om de mens een evenbeeld van Zichzelf te laten zijn. Aangezien de eerder genoemde geestelijke blauwdruk als uitgangspunt voor de schepping een concept is van mogelijkheden, werd met de gave van de vrije wil de mens de gelegenheid gegeven om die mogelijkheden te ontdekken en vorm te geven. De verleiding van Lucifer stimuleerde de mens dus om de eerste stappen op die ontdekkingsreis te zetten. Het feit dat Lucifer de appel in eerste instantie aan Eva aanbood, wil naar mijn inzicht zeggen dat de mens de gelegenheid kreeg om de mogelijkheid van een eenzijdig vrouwelijke werkelijkheid te leren kennen. (Daarom spreek ik over Lucifer in een vrouwelijke vorm.) Daar het vrouwelijke principe in de schepping het meest de verbindingen tot uitdrukking brengt. Vanuit de verbondenheid met de geestelijke werkelijkheid van Wijsheid en Liefde, leidde dit vrouwelijke principe de mens naar de aardse wereld van uiterlijke vormen. Veel vroegere culturen hadden dan ook een matriarchale basis als uitdrukking van de menselijke verbondenheid met de hem omringende natuur.

Hoewel deze Luciferische kracht de mensheid naar de aardse wereld der vormen leidde, berust haar tegenwerkende kracht op een eenzijdig verstarrende werking daar waar de aardse werkelijkheid met haar beperkingen wordt ontkent. Dit uit zich in religieus dogmatisme en iedere vorm van fanatisme waarbij idealen op een dwingende manier worden opgelegd aan mensen, zonder dat deze door het individueel ontwikkelde gevoelsleven van mensen worden gedragen. Ook politieke stromingen, zoals het socialisme/communisme, liberalisme, kapitalisme of welke andere onvrij makende stroming dan ook, zijn uitingen van Luciferische tendensen.

Mannelijke eenzijdigheid.

Waar Lucifer de vrouwelijke eenzijdigheid weerspiegelt, wordt de mannelijke eenzijdigheid weerspiegeld door een kracht die in de oude Perzische cultuur, ten tijde van Zarathoestra, Ahriman werd genoemd. De werkzaamheid van deze kracht, die oorspronkelijk gericht is op de vormgeving van de aardse fysieke werkelijkheid en dus een verdichtende werking heeft, is een tegenbeeld van de scheppingswijsheid van de geestelijke zon, waar de voor ons zichtbare zon een afspiegeling van is. Deze werd toentertijd Ahura Mazdao genoemd. In de volgende spreuk uit het oude Perzië wordt de plaats van de mens in dit krachtenveld beeldend weergegeven.

Draag het licht naar de aarde.
O mens, gij zijt tussen het licht en de duisternis geplaatst.
Wees een strijder voor het licht.
Houdt van de aarde,
zodat zij tot een stralende edelsteen wordt.
Herschep de plant.
Herschep het dier.
Herschep u zelf.


Als tegenbeeld van de wijsheid van de levensschenkende scheppende zonnekracht heeft Ahriman het herscheppingproces op geheel eigen wijze vormgegeven. Hoe dat tot nu toe is gegaan is in onze moderne wereld van wetenschappelijke herscheppingen van zowel de natuur als de mens overduidelijk. Men kan dus op grond van het onnatuurlijk niet-organisch herscheppen van de fysieke realiteit concluderen dat de gangbare wetenschap geïnspireerd wordt door de influisteringen van Ahriman. Het genetisch manipuleren van plant, dier en mens is een poging van de Ahrimanische tegenkracht om het leven zelf in zijn greep te krijgen en te vervangen door een doodse realiteit, die geheel manipuleerbaar is en waaruit alle natuurlijke creativiteit is verdwenen.

Niet passende ontwikkelingen.

De Ahrimanische werkzaamheid poogt het scheppen van de fysieke realiteit uit te breiden naar het leven zelf, door de mensheid te confronteren met een futuristische technologie waar ze door haar achterlopende morele ontwikkeling niet mee om kan gaan en deze in dienst stelt van het niet overwonnen egoïsme. Ahriman richt de blik van de mens op de toekomst en laat de mens vormen scheppen die niet passend zijn bij de actuele ontwikkelingsbehoefte. Hij laat mensen vormen scheppen omwille van de vorm. Een vorm die wordt geschapen alleen omwille van de vorm kan niets anders zijn dan een doodse vorm, daar het afwezig zijn van een leven schenkende inhoud de beweeglijkheid van de vorm onmogelijk maakt.

Wat zijn werkzaamheid bewerkstelligt, door het ontkennen van een geestelijk scheppingsprincipe, is een verduistering van de uit lichtkrachten ontstane geestelijke oorsprong van de mens. Ahriman wil zich de geestelijke blauwdruk van scheppingsmogelijkheden toe-eigenen om er zijn eigen blauwdruk van te maken, een blauwdruk van onmogelijkheden. Hij verduistert het bewustzijn van mensen daarbij zodanig, dat hij verwarring kweekt omtrent wat wezenlijk, waar en reëel is. Zijn werkelijkheid van doodse kunstmatigheden plaatst hij op zodanige wijze in het bewustzijn van mensen dat hij daarmee doet voorkomen, alsof die kunstmatigheden beter zijn dan hetgeen op basis van de natuur en dus het leven zelf is ontstaan. Leugen, bedrog en misleiding zijn de gereedschappen die Ahriman hanteert bij zijn werk om de mens van zijn natuurlijke evolutionaire weg af te leiden en geheel binnen te leiden in zijn rijk van doodse kunstmatigheden. Het is ook deze Ahrimanische kracht die zich zal gaan manifesteren als de Antichrist, die ons een perfect maar volledig veruiterlijkt kunstmatig mensbeeld zal voorhouden.

Als men vanuit deze optiek de huidige wereldse gang van zaken bekijkt, wordt er veel inzichtelijk. Het wordt dan duidelijk waarom er zoveel meer energie en financiële middelen worden gestoken in levensafbraak dan in levensopbouw. Het verklaart waarom het sociale binnen de samenleving steeds meer moet wijken voor het technisch mechanische c.q. gecomputeriseerde. Het wordt dan tevens duidelijk waarom de Ahrimanisch geïnspireerde wetenschap de doodse resten van het oude zonlicht nodig heeft, in de vorm van de fossiele brandstoffen en minerale delfstoffen, om zijn machinerie draaiende te houden. In plaats van de energie te gebruiken die uit de levende natuur te halen valt. Het maakt ook duidelijk dat we ons aan het omgeven zijn met een van doodskrachten doortrokken cultuur, die de dood tot een beangstigende grens van het leven heeft gemaakt, waarna er niets meer lijkt zijn. We leven in een cultuur die vol is van doodskrachten, zijn daar doodsbang voor en hebben de dood als noodzakelijke overgang naar een nieuwe levensvorm tot taboe, moeilijk bespreekbaar gemaakt. De boeddhisten leren dat men gedurende het leven al moet leren te sterven, daar sterven loslaten betekent. Het loslaten van een oude niet meer passende vorm om een nieuwe passender vorm te kunnen laten ontstaan.

Van matriarchaat naar patriarchaat

In het boek 'De nevelen van Avalon' van Marion Bradley wordt heel mooi beschreven hoe de rol van het vrouwelijke ten tijde van Koning Arthur in de voorchristelijke matriarchale Keltische samenleving langzamerhand door machtsspelletjes van onder andere de katholieke priesters naar de achtergrond werd gedwongen. De Keltische cultuur was nog sterk verbonden met de natuur. Het christelijke geloof met haar starre dogma's werd in de plaats gesteld van het geloof in de verbinding met de natuurkrachten. De priesteres van het mytische eiland Avalon beschikte echter ook op een onvrije Luciferische wijze over de levens van individuen, die als pionnen werden gebruikt in het spel van het lot, zoals de Godin dat voorschreef. De Katholieke Kerk nam de verering van het vrouwelijke over, zoals zij vele aspecten uit de zogenaamde heidense riten overnam, in de vorm van de Mariaverering. Deze werd wel door mannelijke priesters vormgegeven. De paternalistische samenleving kon zo aan invloed winnen en de mens, evenals de later groeiende rationeel wetenschappelijke ontwikkeling, los weken uit zijn verbinding met de natuur. In plaats van de mens vrij te maken en de eigen mogelijkheden te laten ontdekken, werkt het religieuze op deze wijze afhankelijk makend en houdt hem gevangen in het verleden. Het maakt hem tot slaaf van de religieuze meesters. Iedere grote wereldgodsdienst heeft daar in de loop van de geschiedenis het nodige van laten zien en ervaren. Hierbij wil ik aantekenen dat ik het boeddhisme niet als een godsdienst beschouw, maar als een levensbeschouwing, hoewel ook daar vormen van dogmatisme in te herkennen zijn.

Waar leidt dit allemaal toe?

Daar volgens de antroposofie Ahriman een wezen van een oorspronkelijk hoger geestelijk niveau is dan Lucifer, heeft hij uiteindelijk de Luciferische werkzaamheid aan zich onderworpen. In onze uiterlijke geschiedenis is dit zichtbaar geworden in de strijd tussen het wetenschappelijk rationeel-analytische Verlichtingsgeloof, met de daaruit ontstane veruiterlijkte technologie, en de Rooms Katholieke Kerk. In de illusionaire wereld waarin wij leven lijken zij elkaar te bestrijden, de evolutionisten contra de creationisten. Maar in de afgelopen decennia is steeds duidelijker geworden dat zij op de achtergrond nauw met elkaar samenwerken om het gemeenschappelijk doel van een wereldregering met een wereldgeloof tot stand te brengen. Dit laat de werkzaamheid zien van de wereldse vertegenwoordigers van de samenwerkende tegenkrachten. Deze wereldse vertegenwoordigers zijn de Illuminati die in de hoogste regionen van zowel de Rooms Katholieke Kerk als de wetenschap, de politiek en het bancaire systeem geïnfiltreerd zijn.

De individualisering in onze tijd.

Het Ahrimanische element van de tegenkrachten heeft zich met name in het westen ontwikkeld, te herkennen in de ontwikkeling van de wetenschap in de westerse wereld. Het vertegenwoordigt de doorgeschoten mannelijke eenzijdigheid in de menselijke bewustzijnsontwikkeling. Het Lucifersiche element is een eenzijdige vrouwelijke werkzaamheid, die oorspronkelijk met de oosterse culturen te maken heeft. Het masterplan van de Licht/Liefdeskrachten is er op gericht om uiteindelijk het mannelijke en vrouwelijke, die sinds de zondeval twee gescheiden werelden zijn gaan vormen, weer bij elkaar te brengen. Sinds de jaren '60 van de 20ste eeuw op heeft er op psychologisch niveau een toenemende individualisering plaatsgevonden bij in eerste instantie de westerse mens. Daarnaast is er in het westen een grotere belangstelling ontstaan voor de oosterse levensbeschouwingen, die een op het innerlijk gerichte aanvulling bieden op onze overmatig naar buiten gerichte westerse levensvisie. Samen met de emancipatie van de vrouw en de evrouwcipatie van de man, lijken deze ontwikkelingen er op te wijzen dat er nu van ons gevraagd wordt om op een individueel niveau het mannelijke en vrouwelijke innerlijk met elkaar te verenigen. De grote behoefte aan heelheid en eenheid die door steeds meer mensen bewust gedeeld wordt, is hier een uitdrukking van.

De betekenis van de oorlogen in de moderne geschiedenis.

Wat heeft het bovenstaande nu te maken met de oorlogen van onze moderne tijd?
In de antroposofie gaat men er vanuit dat de laatste grote aan de onze voorafgaande cultuurperiode, de Grieks-Romeinse, opgevolgd werd door de Germaans-Angelsaksiche cultuur. In de laat 18e en in de 19e eeuw vonden er daartoe vele vernieuwende cultuurimpulsen plaats in het Duitstalige Midden-Europa. Deze cultuurimpulsen werden met name in de wereld gebracht door kunstenaars zoals componisten, musici, dichters, schrijvers, schilders en ook filosofen. Wanneer men het werk van bijvoorbeeld de Duitse dichter Goethe bekijkt zoals zijn Faust, dan ziet men daarin een totaal nieuwe visie waarin de verhouding tussen goed en kwaad, licht en duisternis op een kunstzinnig poëtische wijze verwoordt wordt.

Goethe was naast dichter ook natuurwetenschapper. Hij ontwikkelde een vernieuwende wijze van waarnemen van de natuur, die men fenomenologie noemt. De kleurenleer van Goethe, die gebaseerd is op het inzicht dat kleuren ontstaan uit het spel tussen licht en duister, wordt in onze tijd door meerdere wetenschappers gezien als completer dan de Newtoniaanse kleurenleer. Het dichtwerk Parcival van Wolfram von Eschenbach stamt weliswaar uit een veel eerdere periode, de 13e eeuw, maar laat ook op poëtisch beeldende wijze ervaren wat de inwijdingsweg van de mens is. De essentie van dit verhaal is nu zo actueel dat von Eschenbach zijn tijd ver vooruit was met zijn schets van de Nieuwe Mens. Het gehele Duitstalige gebied was dus al vele eeuwen een broedplaats van vele cultureel kunstzinnige vernieuwingen.

Midden-Europa als brug tussen Oost en West.

Dit Duitstalige Midden-Europa omvatte met name Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en het Duitssprekende deel van Zwitserland. Oostenrijk-Hongarije werd het Habsburgse Rijk genoemd. Met name de rol die de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie in de politiek van Europa begon te vervullen, een rol die de Duitse cultuurelementen met de Slavische ging verbinden, werd door de Illuminati als een grote bedreiging ervaren voor hun masterplan voor wereldcontrole. De vernieuwende cultuurimpulsen zouden via Oostenrijk-Hongarije een verdere cultuurbepalende invloed oostwaarts, richting Rusland en Azië, gehad kunnen hebben. Daarmee zou Midden-Europa een zeer belangrijke rol als brug tussen Oost en West hebben kunnen vervullen. Dit zou in eerste instantie geresulteerd kunnen hebben in een Verenigd Europa op sociaal-culturele grondslag. Dit in grote tegenstelling tot het huidige Verenigd Europa op economisch-kapitalistische grondslag. Het zou bijgedragen hebben aan de bevrijding van het individu door hem aan te spreken in het kunstzinnig culturele, dat vanuit het hart stroomt. Het zou tevens de weg vrij hebben gemaakt voor een vereniging via Rusland met Azië.

Om deze bedreigende invloed voor de Illuminati te vernietigen werd er in Midden-Europa alles aan gedaan om de zich nieuw ontwikkelende cultuur te vernietigen. Bestaande tegenstellingen, die op cultureel gebied overbrugd hadden kunnen worden, werden op politiek gebied aangescherpt en uitgebuit. Het is dan ook niet voor niets dat de belangrijkste grondleggers van de Illuminati, Adam Weishaupt en de Rothschild's juist in Duitsland begonnen met hun werkzaamheden. Dat Weishaupt moest vluchten naar Engeland maakte voor hun plannen uiteindelijk niet zoveel uit. De Rotschild's vestigden zich ook in Londen en maakten de Londense City tot hun eigen vrijplaats, met eigen wetten, vlag en immuun voor regeringsinvloeden en belastinginspecteurs. Van daaruit begon men aan het vestigen van de hegemonie van de Angelsaksen. Britannia rules the waves. Het huidige Gemenebest, waarin alle Engelstalige landen verenigd zijn is daar een vrucht van.

Het gevolg van de verdeel en heerspolitiek in Midden-Europa door de Illuminati, was een toenemende spanning die door de moord op de Oostenrijkse troonopvolger Prins Ferdinand in Serajevo in 1914 tot WOI leidde. In 1918 konden de Illuminati daardoor het Midden-Europese gebied in kleinere delen opbreken. Met name de toenmalige Amerikaanse president Woodrow Wilson speelde met zijn 'veertien puntenverklaring' een vitale rol in het ontstaan van vele nieuwe natiestaten in het Midden-Europese gebied.

De eerder aangehaalde Mahdi Darius Nazemroaya zegt in zijn 'History of war' daar het volgende over:

"London's greatest fear, until the division of Austria-Hungary and a creation of a buffer zone between the Germans and the Russians with the emergence of several new states after 1918, was the unification of the Germans and the Slavs as a single Eurasian entity.

British balkanization policy was a synergy of colonial policy, power politics, economics, and historical observation.

Strategic balkanization probably came to maturity when Italy and Germany became unified nation-states and the British realized the dangers that centralized and strong states in Europe could pose. Once again, economics was a driving force. Before this period balkanization was used for colonial means. After the formation, or rather unification, of Germany and Italy balkanization also became a means to neutralize potential British rivals."

Verderop in zijn verhaal zegt hij over het belang van een Verenigd Europa op culturele grondslag het volgende:

"Frantisek Palacký, the famous Czech historian, is quoted as stating: "If Austria [meaning the Habsburg or Austro-Hungarian Empire] did not exist, it would be necessary to create her, in the interests of humanity itself."

Hij benadrukt daarna hoe belangrijk de bovenstaande uitspraak is, daar de geciteerde Frantisek Palacký een Slavisch etnische achtergrond heeft. Deze laat daarmee dus zien hoe belangrijk het ook voor de Slavische volkeren van Oost Europa was dat er een cultureel Verenigd Europa zou ontstaan, waarin mensen van vele etnische, culturele, maar ook religieuze achtergronden hebben geleerd in vrede samen te leven. Want het is een gegeven dat binnen het Habsburgse Rijk Christenen, Joden en Moslims vredig met elkaar samenleefden. In 1912 werd volgens Nazemroaya de Islam zelfs een staatsreligie, naast het Katholicisme. Toch een heel ander beeld van de Islam dan wat wij nu door de onderbuikdemagogen wereldwijd krijgen voorgeschoteld. Het laat de haatversterkende werking van Verdonk en Wilders en andere Islamhaters in een heel ander daglicht zien. Het laat ook zien dat de verschillen tussen die bevolkingsgroepen op een kunstmatige wijze zijn aangescherpt door de oorlogsagenda van de Illuminati.

Nog een citaat van Nazemroaya:

" The synthesis was already underway, with the inclusion of the Ottoman Empire, until the First World War stopped it. As already stated this process was part of a historical fusion. Austria-Hungary had to be dismantled in the eyes of London, with a view to obstructing any unification process between the Continentals. For these reasons separatist nationalist movements were utilized and manipulated. Czechoslovak leaders, such as Milan Rastislav Stefánik, fought for the French and British during the First World War. It should also be noted that in September 1918, the U.S. government recognized Czechoslovakia before it was even created and that the Pittsburgh Agreement, which paved the way for breaking up the Austro-Hungarian Empire and creating Czechoslovakia, was signed in Pennsylvania with the support of the British and U.S. governments. Three "Czecho-Slovak" legions were also formed to fight Germany and the Austro-Hungarians by Britain and France in the First World War"."

Bron: The "Great Game": Eurasia and the History of War, door Mahdi Darius Nazemroaya, Global Research, December 3, 2007

De Tweede Wereldoorlog.

De met het Verdrag van Versaille afgesloten Eerste Wereldoorlog schiep de juiste omstandigheden voor het kunnen laten ontstaan van de Tweede Wereldoorlog. De inhumane aan Duitsland opgelegde herstelbetalingen waren bedoeld om onder de Duitse bevolking een dermate grote onvrede te laten ontstaan, dat Hitler vanaf 1933 met behulp van zijn Illuminati-financiers in de VS zijn destructieve werk kon doen. Tegelijkertijd kon het Russische volk onder het juk geplaatst worden van de Sovjets Lenin en Trotsky, die eveneens door westerse Illuminati-bankiers werden gefinancierd. De Oktoberrevolutie in Rusland schiep tevens de mogelijkheid om dat land ruim twintig jaar later tegen Duitsland op te kunnen zetten. Het einde van de Tweede Wereldoorlog maakte het mogelijk om, door de scheiding van Europa, de Midden-Europese vernieuwende cultuurinvloed definitief te vernietigen. De bevolking werd met behulp van een nucleaire dreiging aan weerszijden van het IJzeren Gordijn ondergedompeld in een collectieve angstpsychose. Dat maakte het mogelijk om de bevolking aan de westelijke kant ervan te verslaven aan het materialisme en die aan de oostelijke kant murw te maken door middel van staatsterrorisme en een opgelegd collectivisme. Althans dat dacht men. De drang naar vrijheid in de mens en de behoefte aan voortgaande bewustzijnsontwikkeling laten zich niet uitroeien, getuige het toenemende wakker worden bij steeds meer mensen.

Tot slot

Dat laatste lijkt er op te wijzen dat in Het Grote Spel de krachten van Licht en duisternis elkaar in de komende tijd in de finale zullen ontmoeten. In het bovenstaande heb ik laten zien dat het nodig is voor een oude culturele vorm om tot chaos te vervallen, wil het de ontwikkeling van een nieuwe mogelijk maken. De krachten van de duisternis dragen hun steentje bij aan het laten ontstaan van die chaos. Het onvoorstelbare leed dat zij daarmee gepaard laten gaan komt voort uit de onwetendheid van een groot deel der mensheid. Wij zijn echter, door deel uit te maken van deze wereld, allemaal spelers in Het Grote Spel. Het is daarom aan ieder individu om mede te bepalen of de leedbrengende onwetendheid getransformeerd wordt tot een Liefde voortbrengend weten. Door onze eigen bewustzijnsontwikkeling bepalen wij dus mede met hoeveel barensleed de geboorte van een Nieuwe Cultuur, een Nieuw Tijdperk zal verlopen. Belangrijk daarbij is dat wij verantwoordelijkheid willen nemen voor het ontstaan ven ons eigen leed en bij willen dragen aan het verzachten van het leed van anderen. De Nieuwe Mens die nu aan het ontstaan is mag de vernieuwende kwaliteit van een door Zelf Bewust Zijn gedragen individualiteit in de mensheidsontwikkeling inbrengen. Dit is de vrucht van de Midden-Europese cultuur.

In deze Kersttijd is de poort naar de sfeer van het Licht weer meer geopend, om een nog grotere toevloed van Licht, Liefde en Bewust Zijn door te laten naar allen die zich er ontvankelijk voor hebben gemaakt en nog willen maken. Daarmee kunnen zij zichzelf helen, hun naar buiten geprojecteerde geslachtelijke wederhelft in zichzelf leren te herkennen. Zodat zij kunnen bijdragen aan de heling van de mensheid en haar Moeder, de Aarde. Goethe zei in zijn Faust:

'Liebt das Böse Gut.'

In Licht en Liefde

Arend Zeevat

Alfred

Bron: Niburu.nl


Welkom bij Clubs!

Kijk gerust verder op deze club en doe mee.


Of maak zelf een Clubs account aan: